Inspiratie waar je mee vooruit kunt

Op 2 en 3 december 2010 werd in een besneeuwd Berlijn de jaarlijkse Online Educa gehouden. Een grote conferentie met mensen uit vele (108!) landen. Overigens is vermeldenswaard dat de Nederlandse delegatie, na Duitsland, de grootste delegatie was. Internationaal dus allemaal, ook wat betreft de sprekers.

De opzet is vrij klassiek, met één uitzondering, de sessies duren ongeveer anderhalf uur en in die tijd komen in dezelfde zaal 3 of 4 sprekers aan het woord. Daarnaast zijn er internationale keynotes, beide dagen in de ochtend.

Het blijft een lastige conferentie. De kwaliteit van de sprekers is zeer wisselend. Een moeilijk engels sprekende Italiaan wordt afgewisseld met een snelle Engelse en tenslotte weet een Spaanse deskundige er weinig van te maken. Maar er zitten gelukkig ook pareltjes bij die het bezoek weer goed maken.

Wat is opgevallen, is het volgende:

•Er wordt uitsluitend aandacht besteed aan technologie en onderwijs (primair proces), het organiseren van onderwijs of begeleiding kom ik sporadisch tegen. Maar ook dan gaat het vooral om nieuwe technologische mogelijkheden, zoals een Finse toepassing met een vragenlijst op je mobiele telefoon.
•Er is veel wishful thinking bij, men gelooft onvoorwaardelijk dat technologie het onderwijs beter maakt, maar is volstrekt niet kritisch. Ik zie in Nederland gelukkig onderzoek met een nuchter karakter: “eerst aantonen, dan pas geloven.” Onderzoeksresultaten die Kennisnet oplevert, zouden een verademing kunnen zijn (wanneer ze als sprekers geaccepteerd worden).
•Veel sessies zijn gewoon best-practice, soms met een dun sausje van wetenschappelijk onderzoek. Een mooi voorbeeld was een onderzoek met zes studenten. Je vraagt je dan werkelijk af wat ze dan aantonen.
•Een aantal sprekers gaf aan dat het veranderen van het onderwijs het trekken aan een dood paard is. De inzet van technologie wordt volgens hen alleen iets wanneer we echt opnieuw het onderwijs uitvinden. Helemaal nieuwe concepten moeten het gaan doen, zonder de last van lastige, niet gemotiveerde docenten.
•Veel aandacht voor mobiel gebruik, vooral met telefoons en smartphones. Je ziet daar het probleem dat studenten allemaal verschillende typen hebben. Soms is SMS dan gewoon de meest handige oplossing, zoals in een Nederlands voorbeeld. Wanneer je ver voor de troepen uitloopt, bereik je een beperkte groep.
•De keynotes waren dit jaar niet sterk, alleen Larry Johnson de grondlegger van het Horizon Project was leuk om naar te luisteren en te kijken.

De conclusie is dat de ontwikkelingen langzaam verlopen. Inzet van Wiki (leuk gebruik bij vastleggen van de lokale historie door studenten) en van blogs en andere toepassingen is beperkt.

Slechtste presentatie:

eigenlijk de keynote van een mevrouw uit Leicester die als keynote optrad. Je moet zo iemand niet voor een grote zaal zetten. Best goed verhaal, maar presentatie onder de maat. De zaal liep gedurende het verhaal langzaam maar zeker leeg. Jammer.

Leukste presentatie:

Larry Johnson had een leuk en visueel aantrekkelijk verhaal. Een Amerikaans verhaal over verschillende generaties. Open deuren, maar leuk verteld. De radio was voor zijn ouders technologie die de wereld veranderde, de wereld werd bereikbaar en kleiner. Voor onze generatie was de radio gewoon een apparaat om naar de Beatles of de Stones te luisteren, niets bijzonders dus. Onze kinderen begrijpen onze facinatie niet voor computers, voor hen is het gewoon een ding dat je gebruik, net zoals het internet. Ach dat relativeert de zaak, natuurlijk heeft technologie impact op de manier waarop we met elkaar omgaan. Maar overdrijf het niet, voor onze jongeren is het gewoon een apparaat. Mijn conclusie: maak het dus ook niet mooier dan dat het is, relativeer en geloof in beter onderwijs, niet in betere technologie. (klik hier om de presentatie van Larry Johnson te bekijken).

Mooi Berlijn in winters wit, geen grote vernieuwingen, maar toch inspiratie om weer een jaartje vooruit te kunnen.

Jan Bartling